غزه، محاصره و امید

یادداشت؛

غزه، محاصره و امید

نوار غزه سال‌ها زیر محاصره و محدودیت اقتصادی است، اما مردم با مقاومت و ابتکار، تلاش می‌کنند زندگی روزمره و امید به آینده را حفظ کنند.

به گزارش خبرنگار گروه سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «هرمز»؛ حجت صادقی، دبیر حزب نگاه نو استان هرمزگان در یادداشتی نوشت: نوار غزه، کوچک‌ترین اما پرخبرترین بخش جهان عرب، سال‌هاست که در مرکز بحران‌های انسانی و سیاسی منطقه قرار دارد.

این باریکه کوچک ساحلی که بیش از دو میلیون نفر جمعیت دارد، با محدودیت‌های شدید اقتصادی، محاصره زمینی، دریایی و هوایی و تداوم تنش‌های امنیتی، تبدیل به نمادی از چالش‌های پیچیده جهان اسلام شده است.

غزه تنها یک مسئله محلی نیست؛ بلکه بازتاب‌دهنده عمق بحران‌های حکمرانی، سیاست‌های منطقه‌ای و نقض حقوق بشر در سطح بین‌المللی است.

یکی از مهم‌ترین جنبه‌های بحران غزه، محاصره طولانی و تأثیر آن بر زندگی روزمره مردم است. محدودیت ورود کالاهای اساسی، تجهیزات پزشکی و سوخت، زندگی ساکنان را با چالش‌های جدی مواجه کرده است.

مدارس و بیمارستان‌ها با کمبود منابع مواجه هستند و زیرساخت‌های عمومی، از جمله شبکه برق و آب، به شدت آسیب دیده‌اند. نرخ بیکاری در غزه از مرز ۵۰ درصد فراتر رفته و بسیاری از خانواده‌ها برای تأمین مایحتاج اولیه خود به کمک‌های بین‌المللی وابسته‌اند. این وضعیت نه تنها فقر و محرومیت را تشدید می‌کند، بلکه نارضایتی اجتماعی و فشارهای روانی بر نسل جوان را افزایش می‌دهد.

در بعد سیاسی، غزه عرصه تقابل میان گروه‌های فلسطینی، به‌ویژه حماس و فتح، و همچنین منازعه طولانی‌مدت با اسرائیل است. این تنش‌ها باعث شده که غزه به یک نقطه بحرانی در سیاست‌های منطقه‌ای و بین‌المللی تبدیل شود.

کشورهای عربی و قدرت‌های جهانی هرکدام با رویکرد خود، نقش‌های متفاوتی در حمایت یا فشار به طرف‌های درگیر ایفا می‌کنند، اما عدم انسجام بین‌المللی و ناکامی در اجرای راه‌حل‌های پایدار، باعث شده بحران غزه همچنان ادامه یابد.

از سوی دیگر، وضعیت غزه نشان‌دهنده اثرات انسانی جنگ و محاصره است. کودکان و نوجوانان بیشترین آسیب را از خشونت و محدودیت‌ها می‌بینند؛ محرومیت از تحصیل مناسب، مواجهه با تهدیدهای امنیتی و نبود فرصت‌های شغلی، سلامت روانی نسل آینده را تهدید می‌کند.

در همین حال، نهادهای بین‌المللی و سازمان‌های مردم‌نهاد تلاش می‌کنند با ارائه کمک‌های بشردوستانه و آموزش، فشارهای انسانی را کاهش دهند، اما این اقدامات تنها درمان موقت بحران هستند و راه‌حل ساختاری نیازمند تغییرات سیاسی و اقتصادی اساسی است.

نقش کشورهای منطقه و جهان اسلام در بحران غزه نیز کلیدی است. وحدت و همکاری میان کشورهای عربی و اسلامی، حمایت از حقوق فلسطینیان و فشار دیپلماتیک بر طرف‌های متخاصم، می‌تواند راهکارهایی برای کاهش تنش و ارتقای ثبات ارائه دهد.

تجربه نشان داده است که عدم هماهنگی و رقابت‌های منطقه‌ای، نه تنها بحران را حل نمی‌کند، بلکه آن را پیچیده‌تر و طولانی‌تر می‌سازد، با وجود همه محدودیت‌ها، مقاومت و امید مردم غزه همچنان چشمگیر است.

پروژه‌های کوچک اقتصادی، ابتکارات فرهنگی و فعالیت‌های آموزشی نشان می‌دهد که جامعه غزه تمایل دارد زندگی خود را بازسازی کند و بر بحران‌ها فائق آید. این روحیه، نمونه‌ای از تاب‌آوری انسانی و ظرفیت‌های بالقوه جهان اسلام در مواجهه با فشارهای خارجی و داخلی است.

در نهایت، غزه یک آزمون بزرگ برای جهان اسلام و جامعه بین‌المللی است؛ آزمونی که نشان می‌دهد بدون اقدام هماهنگ، حل مسائل انسانی و سیاسی، تحقق صلح پایدار و احترام به حقوق بشر، همچنان باید شاهد تداوم رنج و محدودیت‌ها باشیم.

تلاش برای بازگشایی راه‌ها، رفع محاصره و ایجاد بسترهای زندگی انسانی برای ساکنان غزه، نه تنها یک وظیفه اخلاقی، بلکه گامی اساسی برای ثبات منطقه و پیشرفت جهان اسلام است.