شترهای سرگردان؛ بحران خاموش جاده‌های جاسک

هرمز گزارش می‌دهد؛

شترهای سرگردان؛ بحران خاموش جاده‌های جاسک

در سال‌های اخیر، اقداماتی مانند پلاک‌کوبی شترها، نصب گردنبند شبرنگ و بنرهای هشداردهنده در نقاط حادثه‌خیز اجرا شده است، اما تجربه میدانی نشان می‌دهد این تدابیر بازدارندگی لازم را نداشته‌اند.

به گزارش خبرنگار گروه اقتصادی پایگاه خبری تحلیلی «هرمز»؛ در جاده‌های طولانی و پرخطر جاسک، هر روز شاهد صحنه‌ای تلخ و تکراری هستیم: تصادف خودروها با شترهای سرگردان. حوادثی که جان انسان‌ها و حیوانات را تهدید می‌کند و هر بار به فاجعه‌ای جدید در خاطره رانندگان و اهالی منطقه بدل می‌شود.

این حیوان نجیب که قرن‌ها همراه مردم جنوب بوده، اکنون به نمادی از ناکارآمدی و بی‌توجهی مسئولان در مدیریت جاده‌ها تبدیل شده است.

با وجود سال‌ها هشدار، مصوبه و وعده، هنوز راهکار مؤثری برای این بحران اجرایی نشده است. رانندگان، شترداران و حتی مسافران از نبود نظارت کافی و فقدان زیرساخت‌های ایمنی رنج می‌برند.

در نگاه اول ممکن است تقصیر به گردن رانندگان یا صاحبان شتر باشد، اما مشکل اصلی ریشه در کمبود هماهنگی میان نهادهای مسئول، نبود آبشخور و علوفه مناسب برای شترها و عدم پیگیری جدی مصوبات دادستانی دارد.

اقدامات ناکارآمد و طرح‌های نمایشی

هشدارها برای رانندگان عادی شده و توجهی به آن‌ها نمی‌شود، و پلاک‌کوبی نیز به دلیل نبود ضمانت اجرایی، نتوانسته صاحبان شتر را مسئول نگه دارد.

وعده‌ها و تناقض‌ها

عباسی، سرپرست جهاد کشاورزی جاسک، با اشاره به پلاک‌کوبی ۹۰ درصد شترها، واگذاری دو قطعه زمین برای ایجاد زیرساخت‌ها و مکاتبه با سازمان برای تأمین خودروی گشت، اقدامات نهاد متبوع خود را گسترده معرفی کرده است.

با این حال، واقعیت میدانی و آمار تصادفات نشان می‌دهد این اقدامات نه تنها کافی نیست، بلکه بسیاری از وعده‌ها هنوز اجرایی نشده‌اند.

حتی جلساتی که با حضور دهیاران و شوراها برگزار شده، به دلیل غیبت و حضور نمایندگان به جای مسئول اصلی، اثربخشی لازم را نداشته است.

راهکارهای پیشنهادی مردم و دهیاران

دهیاران محلی معتقدند تنها راه حل واقعی، تمرکز بر زیرساخت‌ها و قوانین بازدارنده است. احداث آبشخورهای حصارکشی‌شده در فاصله‌ای امن از جاده‌ها، تأمین آب و علوفه برای شترها و ایجاد نقاط تغذیه امن، می‌تواند از سرگردانی آن‌ها در مسیرهای پرخطر جلوگیری کند.

علاوه بر این، جمع‌آوری شبانه شترهای سرگردان و اعمال جریمه‌های سنگین برای صاحبان آن‌ها پیشنهاد شده است. برخی حتی معتقدند در صورت تکرار تخلف، شترها باید توقیف و گوشت آن‌ها پس از ذبح به نیازمندان یا مدارس شبانه‌روزی اختصاص یابد تا بازدارندگی ایجاد شود. این اقدامات، به گفته مردم، بازخورد فوری بیشتری نسبت به پلاک‌کوبی یا نصب شبرنگ خواهد داشت.

نقش مسئولان و ضرورت هماهنگی

مردم جاسک و کارشناسان تأکید دارند که تا زمانی که نهادها به صورت جدی و مسئولانه وارد میدان نشوند و همکاری میان دستگاه‌ها برقرار نشود، این بحران ادامه خواهد داشت.

اقدامات پراکنده و نیمه‌کاره مانند جلسات بدون حضور مسئول اصلی، انتشار آمارهای غیرواقعی و توزیع شبرنگ، هیچگاه نمی‌تواند جان مردم را تضمین کند.

حل این معضل نیازمند اقدام فوری و هماهنگ است؛ احداث آبشخور، تأمین اعتبار برای گشت‌های ویژه، اجرای واقعی طرح پلاک‌کوبی، اطلاع‌رسانی مستقیم به شترداران و برخورد قانونی با متخلفان باید در اولویت قرار گیرد. تنها در این صورت است که می‌توان امیدوار بود که جاده‌های جاسک دیگر شاهد قربانیان انسانی و حیوانی نباشند.

انتهای خبر/