
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی هرمز، در روزی بهیادماندنی از اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۴، عطر دلانگیز رضوی فضای شهرستان پارسیان را آکنده ساخت. کاروان «زیر سایه خورشید» با همراهی خدام بارگاه ملکوتی امام رضا(ع) و پرچم متبرک این آستان قدسی، مهمان دلهای مشتاق مردمان مومن و ولایتمدار پارسیان شد؛ حضوری که نهتنها لحظاتی ناب و معنوی را رقم زد، بلکه پیوند عمیق مردم این دیار با اهلبیت(ع) را به تصویر کشید.
این برنامه پربرکت، از گلزار شهدای شهر چهواز آغاز شد؛ جاییکه خدام حرم رضوی با قرائت فاتحه، غبارروبی و عطرآگینسازی مزار شهدا، یاد و خاطره دلاورمردانی را گرامی داشتند که با نثار جان خود، راه اهلبیت(ع) را روشن نگاه داشتهاند. در فضایی آمیخته با اشک و لبخند، حضور پرچم حرم امام رضا(ع) بر مزار شهدا، تجلی احترام و تداوم راه عاشوراییان بود.
کاروان سپس راهی روستای ستلو شد؛ حسینیه سیدالشهدا(ع) میزبان جمعی انبوه از مردم پرشور و عاشق اهلبیت(ع) بود که با برپایی جشن و مراسم مردمی، از مهمانان آستان رضوی استقبال کردند. فضای حسینیه با نوای صلوات، مدیحهسرایی و تکبیر، حال و هوایی خاص یافته بود؛ گویی نسیم خراسان بر دلهای مردمان جنوب وزیده بود.
در ادامه، حضور کاروان در نماز جمعه شهرستان پارسیان بار دیگر صحنههایی زیبا از همدلی، ایمان و عشق به اهلبیت(ع) را رقم زد. نمازگزاران، پرچم متبرک رضوی را با اشک و دعا بدرقه کردند و لحظاتی معنوی در فضای عبادی جمعه پدید آمد.
یکی از نقاط عاطفی این سفر، تجلیل از خانواده شهید والامقام قاسمی بود. خدام حرم امام رضا(ع) با حضور در منزل این خانواده معظم، ضمن اهدای پرچم متبرک رضوی، از فداکاریهای شهید و ایثار خانوادهاش قدردانی کردند. این دیدار، نمادی از پیوند بین شهدا و اهلبیت(ع) بود؛ پیوندی آسمانی و ابدی.
در روستای عمانی، مسجد محل میزبان مراسمی پراحساس بود؛ جشن مردمی با حضور کودکان، نوجوانان و سالمندان برگزار شد که با شوق وصفناپذیر، قدوم خدام رضوی را گرامی داشتند. فضای مسجد آکنده از شوق، اشک و معنویت شد.
آخرین ایستگاه کاروان، مصلی نماز جمعه شهرستان پارسیان بود؛ جاییکه استقبال باشکوه مردمی و اجرای آیینهای مذهبی و فرهنگی، جلوهای زیبا از ایمان و دلبستگی مردم به امام هشتم(ع) را به نمایش گذاشت. مردم با دلهایی پر از نور، از خدام آستان رضوی خواستند که سلامشان را به حضرت برسانند.
حضور کاروان «زیر سایه خورشید» در پارسیان، نهتنها نشانهای از استمرار فرهنگ زیارت و عشق به اهلبیت(ع) است، بلکه تجلی همبستگی، ایمان و روحیهای بود که با نام امام رضا(ع) زنده میماند.
انتهای خبر/