- گروه : فرهنگی
- شماره : 8789
روایتی از شهید عیسی حیدری سراجی؛
تنها آرزویش شهادت بود
شهید عیسی حیدری سراجی، نمونه‌ای از نسل مؤمن، بی‌ادعا و فداکاری بود که آرزویش را با خون خود امضا کرد؛ آرزویی به نام شهادت.
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «هرمز»، شهید «عیسی حیدری سراجی» متولد یازدهم بهمن‌ماه ۱۳۴۰ در روستای جلالی از توابع شهرستان حاجی‌آباد بود. او پیش از آن‌که چشم به جهان بگشاید، پدرش، جعفر، دار فانی را وداع گفته بود. دوران ابتدایی تحصیل را به پایان رساند و پس از آن، با علاقه به کشاورزی و دامداری، چند رأس گوسفند خرید و با دستان خود آن‌ها را پرورش داد.
عیسی که به عنوان سرباز ارتش راهی جبهه‌های نبرد شده بود، سرانجام در هشتم تیرماه ۱۳۶۱، در منطقه عملیاتی شلمچه بر اثر اصابت ترکش به سینه به شهادت رسید. پیکر پاکش در روستای شغرود از توابع زادگاهش آرام گرفته است.
پسر کوچک با دستانی بزرگ
مادر شهید، کلثوم حیدری، درباره فرزندش می‌‌گوید: با وجود جثه‌ای کوچک و ضعیف، همیشه در کارهای خانه کمک‌حالم بود و از انجام هیچ کاری دریغ نمی‌کرد. برای خودش گوسفند می‌خرید و با علاقه از آن‌ها نگهداری می‌کرد. روحیه‌ای فداکار و دستانی پرتلاش داشت.
ایمان، احترام و آرزوی پرواز
خواهر شهید، ملک‌نساء حیدری، از برادرش چنین یاد می‌کند: عیسی اخلاقی نیکو و ایمانی راسخ داشت. اهل نماز بود و همیشه با اعضای خانواده و همسایه‌ها با احترام برخورد می‌کرد. به جبهه و دفاع از میهن اسلامی علاقه زیادی داشت و تنها آرزویش شهادت بود. وقتی یکی از اعضای خانواده بیمار می‌شد، همیشه مراقب بود و با دلسوزی رسیدگی می‌کرد. هنوز هم گاهی حضورش را حس می‌کنم و حتی یک بار در خواب، گفت‌وگویی عمیق با او داشتم.
شهید عیسی حیدری سراجی، نمونه‌ای از نسل مؤمن، بی‌ادعا و فداکاری بود که آرزویش را با خون خود امضا کرد؛ آرزویی به نام شهادت.
انتهای خبر/
لینک کوتاه خبر
برچسب‌ها
نظر / پاسخ از
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر می‌گذارید!
