به گزارش پایگاه خبری تحلیلی«هرمز»؛ به نقل از راه دانا؛ این حقیقت بر کسی پوشیده نیست که استان تهران علی‌رغم پایتخت بودن و بهره‌مندی از امکانات و سخت‌افزارهای بهتر نسبت به سایر استان‌ها و کلان‌شهرهای ایران، هم‌چنان کُمِیت‌اش در موضوع زیرساخت‌های ورزشی و ورزشگاه‌های مناسب برای برگزاری بازی‌های فوتبال، لَنگ می‌زند و با وجود فعالیت‌های پی‌درپی، امکانات موجود هنوز در حد برگزاری بدون نگرانی انواع رقابت‌های فوتبالی نیست.

در فصل بیست‌وچهارم رقابت‌های لیگ برتر فوتبال ایران؛ تیم‌های استقلال، پرسپولیس و هوادار از تهران در مسابقات حضور داشتند و در لیگ یک هم پیکان، سایپا، آریو اسلام‌شهر و نیروی‌زمینی ارتش؛ نمایندگان پایتخت در این رقابت‌ها بودند. به جمع تیم‌های حاضر اگر تیم‌های لیگ دویی را هم اضافه کنیم، رقم تیم‌های پایتخت‌نشین قطعاً از انگشتان ۲ دست فراتر خواهد رفت اما آیا زیرساخت‌های ورزشی برای این تعداد تیم مناسب است؟!

پاسخ صحیح قطعاً «بله» نیست. تمام سرمایه ملی ورزش ایران، در استادیوم فوتبال ورزشگاه آزادی خلاصه می‌شود و این استادیوم پیر اکنون هم میزبان اصلی بازی‌های تیم ملی فوتبال کشورمان است، هم استقلال و هم پرسپولیس و شاید هم برخی دیدارهای مهم دیگر مثل سوپرجام‌ها. سن بالای این استادیوم و فرسودگی قاطبه زیرساخت‌های آن، اکنون ورزش کشور را دچار چالشی جدی و یا حتی نوعی بحران کرده است.

با وجود این که در تهران ورزشگاه‌های دیگری مانند پاس اکباتان، شهید شیرودی و یا جهان‌پهلوان تختی وجود دارند، تمام بار فوتبالی تهران بر دوش این استادیوم نهاده شده و همین موضوع باعث آن شده تا نوسازی و مقاوم‌سازی ورزشگاه آزادی با تأخیر و اختلال مواجه شود، در بازی ایران و امارات‌متحدۀ‌عربی اتفاق تلخ قطعی پروژکتورها رخ بدهد و مشکلات عدیده دیگری پیش بیاید که نتوان آن را به راحتی برطرف ساخت.

از آن‌جایی که در بسیاری از کشورها مثل انگلستان یک استادیوم اصلی به‌عنوان استادیوم ملی و بازی‌های مهم حذفی و یا فینال‌ها درنظر گرفته شده، این که ورزشگاه آزادی یا هر ورزشگاه دیگری چنین عنوانی به خود اختصاص بدهد اصلاً انتظار نابه‌جایی نیست. برای مثال؛ اگر ورزشگاه آزادی فقط در اختیار تیم ملی فوتبال و یا بازی‌های فینال جام حذفی و سوپرجام و یا حتی دربی‌ها باشد، چه ایرانی خواهد داشت؟!

اجبار کنفدراسیون فوتبال آسیا به حرفه‌ای‌سازی باشگاه‌ها و اصرار فدراسیون فوتبال بر استانداردسازی استادیوم‌های تیم‌های لیگ برتری حداقل الان یک ورزشگاه مثل ایرالکوی اراک، شهدای شهرقدس یا سردار آزادگان قزوین را به استادیوم پایلوت برای بازی‌های مهم تبدیل کرده و از همه مهم‌تر؛ یک استادیوم قدیمی دیگر در همین تهران و در پایتخت را در مدار بازسازی و مقاوم‌سازی قرار داده است.

ورزشگاه تختی تهران از همان پتانسیل‌های مغفول در زیرساخت‌های فوتبالی پایتخت است. ورزشگاهی که هم قدمت دارد و هم مورد بازسازی قرار گرفته، مدتی است بنا بر برخی تصمیمات دچار بی‌مهری شده و در شرایطی که می‌تواند با اندکی به‌سازی مورد استفاده استقلال، پرسپولیس یا هر تیم لیگ برتری و لیگ یکی دیگر قرار بگیرد، به جامانده و از یاد رفته‌ای تبدیل شده که دوباره مورد آفت قرار بگیرد.

طبق آخرین صحبت‌های مدیرکل ورزش‌وجوانان استان تهران و بنا بر دستور احمد دنیامالی، به‌جز بازی‌های خاص مانند دربی یا مسابقه با سپاهان و تراکتور، مسابقات لیگ برتر در ورزشگاه تختی برگزار شود. این بازی‌های ویژه در استادیوم آزادی برگزار خواهند شد و سایر دیدارهای استقلال و پرسپولیس باید در مجموعه تختی به انجام برسد چرا که این ورزشگاه ظرفیت حداکثر ۳۰ هزار بلیت را خواهد داشت.

تصمیم فوق احتمالاً یکی از بهترین تصمیم‌ها برای فصل بعد خواهد بود؛ چرا که در صورت صعود پیکان یا آریو به لیگ برتر، باز هم تعداد تیم‌های تهرانی در عدد ۳ خواهد ماند و این یعنی چالش برای استادیوم‌ها. بنابراین بد نیست اگر استادیوم پاس اکباتان برای تیم پیکان یا آریو و استادیوم تختی هم برای حداقل ۸ تا ۱۰ بازی خانگی سرخابی‌ها در فصل آینده به خدمت گرفته شوند و فشار از روی آزادی برداشته شود.

قطعاً استادیوم تختی هم مانند استادیوم شهدای شهرقدس یا سردار آزادگان قزوین در ابتدای استفاده مکرر و هفتگی، هم ضعف‌هایی خواهد داشت و هم مشکلاتی اما اصرار به برگزاری بازی در این استادیوم موجب آن خواهد شد تا مشکلات و ایرادات در اسرع وقت و بدون معطلی برطرف شوند تا بازی استقلال و پرسپولیس دچار چالش نشود و در نهایت یک استادیوم بهتر و قابل استفاده داشته باشیم.

در نهایت باید گفت که شدت فشار بر دوش ناتوان و فرسوده استادیوم فوتبال ورزشگاه آزادی بوده که باعث شده تیم ملی مجبور به برگزاری بازی‌اش با کره‌شمالی در ورزشگاه امام رضا (ع) مشهد شود؛ بنابراین اگر فشار از روی این استادیوم نوستالژیک اما فرتوت برداشته شود، می‌توان با مقاوم‌سازی بهتر و بهینه‌سازی واقعی، به ادامه حیات غربی‌ترین استادیوم شهر تهران تا سال‌های متمادی امید داشت.

انتهای خبر/